Hislerin Hipnozu 3; Histen kurtulursam emniyette ve güvende olurum

Beyin tehdidin oluşturduğu hislerle tehdide karşı oluşan savunma mekanizmalarının oluşturduğu hisleri birbirinden ayıramaz. 

Bu nedenle de savunma mekanizmalarının oluşturduğu hislerin kendisi yanlış olarak tehdit algısı olarak algılanmaya başlar. 

Bilinçaltı için her türlü normal dışı his tehdit algısıdır. Tehdidin ortadan kalktığının en garanti göstergesi her türlü normal dışı hissin yok olmuş olması daha doğrsu algılanmamasıdır. 

Hedef hissi yok etmek olduğu zaman hissin yok olmasıyla aralarında kurulabilecek her türlü alakasız ilişki bilinçaltı için tehdidi bertaraf yolu olur. 

Tüm olumsuz, sağlıksız alışkanlıkların ardındaki neden budur. 

Bir şekilde bilinçaltı sigara içmekle göğüsteki sıkıntının ortadan kalkması arasında bir bağlantı kurarsa artık her sıkıntılı durumda sigaraya sarılır. 
  

Kişiler farkında olmadan zamanla hissi yaratan olaydan değil hissin kendisinden korkmaya başlar. 
Hissi hissetmemenin kurtuluş olduğu hipnozuna girerler. 

Bu duruma örnek olarak panik atak denilen hastalığı örnek gösterebiliriz. Burada oluşan hissin kendisi hissi oluşturan olaylardan çok daha korkutucudur. 

Kötü bir hissin beklentisi kendi başına tehdit algısı olduğundan bilinçaltı bu seferde bu his beklentisi için başka bir his yaratmaya başlar. Yani zamanla durum gittikçe karmaşık hal almaya başlar. 

Kızmaktan korkarız. 

Korktuğumuz için kızarız. 

Utanmaktan korkarız, korktuğumuz için utanırız. 

Üzüldüğümüze kızarız, kızdığımız için üzülürüz.

Hisler tetiklendiği andan itibaren artık denetim bilinçaltındadır. 

Bir bilgisayar programının ikonu tıklandığı zaman artık nasıl kendiliğinden o programı başlatan birçok program devreye otomatik girerse his oluştuğu andan itibaren birçok program işlemeye başlar. 

Kişi oluşan olayların bilinçli olarak farkında olsa bile artık denetleyemez. Sadece seyirci pozisyonundadır. 

Kendi hipnozunun gözlemcisidir. 

Kendi hislerinin yarattığı bir hapishanede kendini seyreder. 

O hislerin tetiklediği davranışları yaparken bir taraftan da hayretle “neden böyle yapıyorum” diye kendi kendine söylenir.